Karaoké Jolka, Jolka pamiętasz Budka Suflera

Jolka Jolka pamiętasz lato ze snu

Gdy pisałaś tak mi zle

Urwij sie choćby zaraz coć ze mną zrób

Nie zostawiaj tu samego o nie'

Żebrząc wciąż o benzynę gnałem przez noc

Silnik rzeził ostatkiem sił

Aby być znowu w Tobie

Śmiac się i kląć

Wszystko było tak proste w te dni

Dziecko spało za ścianą czujne jak ptak

Niechaj Bóg wyprostuje mu sny

Powiedziałem że nigdy że nigdy aż tak

Słodkie były jak krew twoje łzy

Emigrowałem

Z objęc Twych nad ranem

Dzień mnie wyganiał

Nocą znów wracałem dane nam było

Słońca zaćmienie

Następne będzie

Może za sto lat

Plażą szły zakonnice a słońce w dół

Wciąż spadało nie mogło spaść

Mąż tam w świecie za funtem odkładał funt

Na Toyotę przepiekną az strach

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło

Narzeczoną miał kiedyś jak sen

Z autobusem arabów zdradziła go

Nigdy nie był już sobą o nie

Emigrowałem

Z objęc Twych nad ranem

Dzień mnie wyganiał

Nocą znów wracałem dane nam było

Słońca zaćmienie

Następne będzie

Może za sto lat

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak

Wypełzaliśmy na suchy ląd

Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas

Meta była o dwa kroki stąd

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak

Czemu zgasło też nie wie nikt

Sa wciąż różne koło mnie nie budzę się sam

Ale nic nie jest proste w te dni