Karaoké De weg Guus Meeuwis

Kan nauwelijks wat zien door de waas van m'n ogen

Lijkt alles gelogen al het mooie lijkt dood k'heb zelfs de kracht niet om op te geven

Al wil ik het niet het leven gaat door

We leefden ons leven om samen te sterven

De bergen beklommen en de dalen gedicht

In het diepst van de nacht zelfs de zon laten schijnen

Niets wat niet kon en niets was te veel

We wilden geloven in het eeuwige leven

Ons samen verscholen en wanhopig getroost

We hebben de waarheid zo diep als 't kon begraven 'K was één met een engel zolang het mocht

Waar jij verscheen scheen de zon met je mee

Geen tijd voor verdriet maar elke dag omarmt

En altijd vrolijk hoe jij dat voor elkaar kreeg

Met oneindig veel moed 't leven is niet fair

De dans gedanst op een zilveren tapijt

Met jou dicht bij mij de verloren tijd beweend

Doelloos verzonken en dronken en niets dat niet mocht

Wij twee door de tijd de tijd heen midzomernachtdroom

Waar jij verscheen scheen de zon met je mee

Geen tijd voor verdriet maar elke dag omarmt

En altijd vrolijk hoe jij dat voor elkaar kreeg

Met oneindig veel moed 't leven is niet fair

Jouw stralende lach en je mooie gedichten

Jouw tedere woorden je onverwoestbaar krachtige wil

Je hebt je noodlot steeds het hoofd geboden

Tot het eind geloofd in jouw idee van geluk jouw idee van geluk

Ik ga niet weg 'k heb nog wat tijd gekregen

Zal altijd maar doorgaan tot aan het eind

Ik heb je voor altijd m'n hart gegeven

Ik draag je bij mij tot het licht straks dooft

Ik draag je bij me tot het licht straks dooft