Karaoké Annabel Hans de Booij

Iemand zei dit is Annabel ze moet nog naar het station

Neem jij de wagen dan haalt ze het wel

Ik zei dat is goed en ik reed zo stom als ik kon

We kwamen aan bij een leeg perron

En ik zei het zit je niet mee

Heel in de verte ging de laatste wagon

En Annabel zei okee ik ga met je mee

En later lagen we samen zoals dat heet een beetje moe maar voldaan

Er kwam al licht door de ramen ze zei Ik heb geen tijd voor ontbijt ik moet gaan

Ik zei alleen nog tot ziens Annabel

En ik dacht Ik zie jou nooit meer terug

Ik dacht Ik draai me om en slaap nog even door

Maar twee uur later was ik nog wakker lag stil op mijn rug

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Zo bleef ik twee dagen liggen in bed ik was totaal van de kaart

Toen stond ik op ik moest niet denken maar doen

Want zonder haar was ik geen stuiver meer waard

Ik ging de stad door op zoek naar een glimp

En ik dacht Ik zie jou nooit meer terug

Ik ging zelfs hardop praten in mezelf

En iemand zeije stond uren met je

Handen op de leuning van de brug

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

En op een avond zag ik haar weer ze stapte net op de tram

Ze was nog mooier dan de vorige keer

Ik riep haar naam en trapte hard op mijn rem

Ik sprong de auto uit en greep haar vast ze stond stil en keek om

Ze keek me aan maar was nauwelijks verrast

Ik zei hey waar moet je naartoe? ze zei Naar het station

Ik bracht haar weg ze kocht een kaartje Parijs ik zei Ja haal er nog één erbij

De lokettist gaf twee maal enkele

Reis en Annebel keek even opzij

Ik zei Ik heb je gevonden vandaag ik laat je nooit meer alleen

Al reis je door naar

Barcelona of Praag

Al reis je door naar het eind van

De wereld ik ga met je mee hey

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Mmm Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Annabel het wordt niets zonder jou

Annabel

Annabel