Karaoké Wit licht Jeroen van Koningsbrugge

Ik ben een mens van vlees en bloed

Een druppel in de oceaan onherkenbaar in de golven

Een korrel zand in de woestijn zo slokt de menigte mij op

En raak ik telkens weer bedolven

Maar gedragen door het witte licht

Stijg ik uit boven mijzelf ken ik even geen gewicht

Meer dan een schaduw in het witte licht

Met open ogen in de zon ontdek ik mijn gezicht

Ik word geboren in de bergen draag het water naar de zee

Maar waarom ben ik vergeten

Ik zet mijn stappen in het zand maar wordt geruisloos weggespoeld

En vul mijn plek weer in de leegte

Maar gedragen door het witte licht kom ik los van wie mij maakte knijpt de tijd zijn ogen dicht

Meer dan een schaduw in het witte licht

Met open ogen in de zon ontdek ik mijn gezicht

Ik voel dat deze kaars niet voor altijd zal blijven branden

Dus ik verdenk mijn schijn die het licht voor even wendt

Nog heel even en de waarheid slaat een leugen keihard uit mijn handen

Mijn ogen branden als de hel maar ik ben liever blind dan dat ik hier nu sterf

Gedragen door het witte licht kom ik los van wie mij maakte knijpt de tijd zijn ogen dicht

Meer dan een schaduw in het witte licht met open ogen in de zon

Gedragen door het witte licht stijg ik uit boven mezelf ken ik even geen gewicht

Meer dan een schaduw in het witte licht

Met open ogen in de zon want die ziet mijn gezicht

Ik ben een mens van vlees en bloed

Een druppel in de oceaan ik ga ten onder in de golven